1. ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ

Το νερό της πισίνας χαρακτηρίζεται από μερικούς παράγοντες που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του λειτουργικού της κόστους (κατανάλωση χημικών προϊόντων). Οι παράγοντες αυτοί προσδιορίζουν σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα του νερού και επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά τη δράση των χημικών προϊόντων.

Οι Παράγοντες που επηρεάζουν τη  χημική ισορροπία του νερού είναι :

• Η φυσική ισορροπία (χημική ανάλυση) του νερού
• Η συχνότητα φίλτρανσης της πισίνας
• Η θερμοκρασία του νερού
• Η έκθεση του νερού στον ήλιο (φωτοσύνθεση)
• Οι πηγές μόλυνσης της πισίνας {το περιβάλλον (φύλλα, γύρη, σκόνη κ.λπ.), η υγιεινή του περιβάλλοντος χώρου και ο αριθμός των κολυμβητών}

1.1.  pH

Το pH είναι ο δείκτης που προσδιορίζει το βαθμό οξύτητας ή αλκαλικότητας του νερού :

• α)  pH μικρότερο του 7 χαρακτηρίζεται ως όξινο
• β)  pH μεγαλύτερο του 7 χαρακτηρίζεται ως αλκαλικό

→  Ιδανικό pH είναι αυτό που διατηρείται ελαφρά αλκαλικό, δηλαδή στο εύρος των τιμών 7,2 – 7,6.

Οι Παράγοντες που επηρεάζουν την τιμή του pH είναι :

• Εξωτερικοί παράγοντες, όπως η σκόνη, η θερμοκρασία κ.λπ.
• Ο περιβάλλων χώρος (λουλούδια, γρασίδι, κ.λπ.)
• Οξέα και ακαθαρσίες από τους λουόμενους

Είναι απαραίτητο να έχουμε ισορροπημένο pH  (7,2 – 7,6) για τους εξής λόγους :

• Η σωστή επεξεργασία του νερού εξαρτάται πάντα από το pH
• Η μέγιστη αποτελεσματικότητα των προϊόντων απολύμανσης που χρησιμοποιούμε, επιτυγχάνεται μόνο με ισορροπημένο pH. Αν η τιμή του pH δεν είναι ισορροπημένη, τότε χρησιμοποιούμε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες χημικών και αυξάνουμε τα λειτουργικά έξοδα της πισίνας μας
• Το pH του δέρματος και των ματιών είναι γύρω στο 7,5. Μη ισορροπημένο pH σημαίνει ερεθισμός στα μάτια και στο δέρμα.
• Με υψηλό pH επικάθονται άλατα στα τοιχεία και τον πυθμένα της πισίνας

Σημειώνουμε :

• Το πρώτο πράγμα που ελέγχουμε και ρυθμίζουμε αν χρειαστεί, πριν κάνουμε οτιδήποτε άλλο, είναι το pH

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΤΕΡΑ :

Α)  Όταν το pH είναι υψηλό (αλκαλικό) :

• Το νερό χάνει την κρυσταλλική του όψη και εξουδετερώνει τη φυσική οξύτητα του δέρματος (pH 5,5)
• Όταν το pH υπερβεί την τιμή του 8, τότε το νερό της πισίνας μας προκαλεί ερεθισμούς στο δέρμα και στα μάτια των κολυμβητών
• Μειώνεται δραματικά η αποτελεσματικότητα των χημικών προϊόντων. Π.χ. Το χλώριο είναι 5 φορές δραστικότερο σε νερό με pH 7,2 απ’ ότι σε νερό με pH 8
• O συνδυασμός αλκαλικότητας (υψηλό pH) και σκληρότητας (πολλά άλατα) στο νερό της πισίνας έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία επικαθίσεων αλάτων στην επιφάνεια της πισίνας

Δηλαδή,  • Το νερό είναι θολό  • Η συντήρηση της πισίνας είναι ακριβή  • Τα προϊόντα επεξεργασίας είναι ανεπαρκή  • Ερεθίζονται τα μάτια και το δέρμα  • Επικάθονται άλατα

Β)  Όταν το pH είναι χαμηλό (όξινο) :

• Το νερό με όξινα χαρακτηριστικά παρουσιάζει ισχυρές οξειδωτικές ικανότητες με αποτέλεσμα να οξειδώνει τα μεταλλικά στοιχεία και να προσβάλει τα αλκαλικά υλικά (αρμοί, τσιμεντοκονία, κλπ.) της δεξαμενής. Ακόμα και οι ανοξείδωτες σκάλες οξειδώνονται
• Ακόμη, ευνοεί τον σχηματισμό ενώσεων που προκαλούν ερεθισμούς στα μάτια των κολυμβητών και είναι η αιτία της δυσάρεστης οσμής του χλωρίου

Δηλαδή,  • Δημιουργείται διάβρωση  • Πονάνε τα μάτια        

      

ΟΙ ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ pH μεταξύ των τιμών 7,2 και 7,6 🙂   Διαυγές νερό        🙂   Άνετη κολύμβηση            🙂   Οικονομία στα χημικά προϊόντα

1.2.  ΦΟΡΤΙΑ

Η ποιότητα του νερού της πισίνας επηρεάζεται και από τα λεγόμενα φορτία που είναι τα άλγη, τα βακτήρια & οι ιοί και τα μέταλλα. Η κατανόηση των παραγόντων αυτών επιτρέπει την ταχεία επίλυση τυχόν προβλημάτων με το νερό.

1.2.α.  ΑΛΓΗ

Τα άλγη είναι μονο/πολυκυτταρικές μορφές ζωής, πρασίνου ή καφέ χρώματος, που πολλαπλασιάζονται με μεγάλη ταχύτητα στο νερό με την παρουσία της ηλιακής ακτινοβολίας και του διοξειδίου του άνθρακα. Ως αποτέλεσμα, δημιουργείται γλοιώδες επιφανειακό στρώμα στον πυθμένα και τα τοιχεία της πισίνας, πράσινων ή/και καφέ κηλίδων, και επίσης πρασινίζει το νερό.

Σημειώνουμε :

• Για να εμποδίσουμε τον πολλαπλασιασμό των άλγεων χρησιμοποιούμε ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ τακτικά Αλγοκτόνο. Επίσης, βουρτσίζουμε μια φορά την εβδομάδα τα τοιχώματα και τον πυθμένα. Τέλος, διατηρώντας τα φίλτρα καθαρά και τον περιβάλλοντα χώρο καθαρό αποτρέπουμε τον σχηματισμό άλγεων στην πισίνα μας
• Ένα απ’τα πλεονεκτήματα της πισίνας με επένδυση μεμβράνης, είναι ο πολύ εύκολος καθαρισμός της από άλγη, σε αντίθεση με τις βαμμένες πισίνες ή τις πισίνες με πλακάκια

1.2.β.  ΒΑΚΤΗΡΙΑ  &  ΙΟΙ

Τα βακτήρια και οι ιοί, είναι μονοκύτταροι οργανισμοί ικανοί να πολλαπλασιαστούν σε αφιλτράριστο ή μη επαρκώς χλωριωμένο νερό. Συνιστούν το μικροβιακό φορτίο της πισίνας και αποτελούν εστίες μόλυνσης ικανές να προκαλέσουν ακόμα και πολύ σοβαρά προβλήματα στους κολυμβητές.

Η σωστή χρήση του Αλγοκτόνου είναι από τους πρωταρχικούς παράγοντες προστασίας της πισίνας, τόσο ενάντια στα άλγη όσο και ενάντια στα βακτήρια και τους ιούς

→ Δοσολογία: Στα 100 m³ νερού χρησιμοποιούμε δοσολογία συντήρησης 0,5 lt ανά 20ήμερο

→ Το Αλγοκτόνο χρησιμοποιείται κυρίως για προληπτικούς και όχι κατασταλτικούς λόγους

1.2.γ.  ΜΕΤΑΛΛΑ

Τα ίχνη των μετάλλων που βρίσκονται διαλυμένα στο νερό της πισίνας δεν συνιστούν κίνδυνο για την υγεία των κολυμβητών, τουλάχιστον στις συγκεντρώσεις που συναντώνται συνήθως.

Αντίθετα, δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία της πισίνας, καθώς νερό με υψηλή περιεκτικότητα μεταλλικών ιόντων εμποδίζει τη σωστή αποσύνθεση των χημικών προϊόντων. Με άλλα λόγια τα χημικά γίνονται αναποτελεσματικά, γεγονός που οδηγεί στη δημιουργία μικροβιακού φορτίου και στο χρωματισμό του νερού.

Δηλαδή,  • Το νερό είναι θολό  • Η συντήρηση της πισίνας γίνεται ακριβή  • Τα προϊόντα επεξεργασίας είναι ανεπαρκή

Σημειώνουμε :

• Η χλωρίωση σοκ ασκεί οξειδωτική δράση στα μέταλλα, με αποτέλεσμα να συγκρατούνται από τα φίλτρα ή να καθιζάνουν στον πυθμένα, απ’όπου απορροφώνται με την αναρροφητική σκούπα

1.3.  Η  ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ  ΤΟΥ  ΝΕΡΟΥ

Η ποιότητα του νερού κάθε πισίνας καθορίζεται από μερικά χαρακτηριστικά. ‘Ετσι, σαν «καθαρό και υγιεινό νερό κολυμβητικής δεξαμενής» χαρακτηρίζεται εκείνο που διαθέτει ωραία όψη (διαυγή και κρυστάλλινη) και δεν περιέχει εστίες μολύνσεων (άλγη, βακτήρια, μύκητες, ιούς).

Για να επιτύχουμε τα παραπάνω, πέρα από το σύστημα ανακυκλοφορίας και φίλτρανσης του νερού της πισίνας μας, χρησιμοποιούμε και προϊόντα απολύμανσης και καθαρισμού, ώστε να διατηρείται το μικροβιακό φορτίο στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο και να παραμένει το νερό κατάλληλο για κολύμβηση.

 1.4 .  ΤΕΣΤ  pH  &  ΧΛΩΡΙΟΥ

Για να ελέγξουμε το pH και το χλώριο της πισίνας μας χρησιμοποιούμε το DUAL TEST KIT pH & CHLORINE, σύμφωνα με τις παρακάτω οδηγίες :

1. Αφαιρούμε τα πώματα και ξεπλένουμε τα φιαλίδια
2. Βυθίζουμε την συσκευή τουλάχιστον 40 cm κάτω από την επιφάνεια του νερού, μακριά απ’την μονάδα φίλτρανσης και γεμίζουμε τα φιαλίδια μέχρι τη γραμμή
3. Προσθέτουμε με ακρίβεια τις απαραίτητες σταγόνες (4 σταγόνες) PHENOL RED(κόκκινο) στο φιαλίδιο με την ένδειξη pH και τις απαραίτητες σταγόνες ΟΤΟ(άχρωμο) στο φιαλίδιο με την ένδειξη CL
4. Επανατοποθετούμε τα πώματα και ανακατεύουμε καλά
5. Συγκρίνουμε, στο φυσικό (ηλιακό) φως, το χρώμα του υγρού με το αντίστοιχο χρώμα δίπλα στα δοκιμαστικά φιαλίδια
6. Ανάλογα, μειώνουμε ή αυξάνουμε το pH. Προσθέτουμε χλώριο ή, αν το χλώριο είναι πολύ, το αφήνουμε να εξατμιστεί

Σημειώνουμε :

• Το Τεστ ενδείκνυται να γίνεται στο χάραμα ή στο σούρουπο, πάντα πριν την προσθήκη χημικών
• Το Τεστ Κιτ πρέπει να φυλάσσεται σε σκιερό και δροσερό μέρος
• Τα μπουκαλάκια έχουν διάρκεια ζωής 1 χρόνο

Σημειώνουμε :

• Πρέπει να περάσουν 4-6 ώρες συνεχούς φιλτραρίσματος από την προσθήκη χλωρίου σοκ για να μπορούμε να κολυμπήσουμε
• Το χλώριο σοκ χρησιμοποιείται για να σκοτώσει τα μικρόβια, βακτηρίδια και μύκητες που έχουν συνηθίσει στην ποσότητα χλωρίου που απελευθερώνεται από τις ταμπλέτες αργής διάλυσης
• Το χλώριο σοκ έχει μεγάλες συγκεντρώσεις σε ορυκτά άλατα. Όταν χρησιμοποιείται άσκοπα δημιουργεί «γαλακτοειδές» νερό.
• Χλωρίωση σοκ χρειάζεται και σε περίπτωση καταιγίδας
• Πάντοτε παίρνουμε δείγμα νερού σε βάθος τουλάχιστον 40 cm από την επιφάνεια του νερού, και αυτό διότι η επιφανειακή συγκέντρωση του χλωρίου δεν είναι αντιπροσωπευτική

ΠΡΟΣΟΧΗ :

• Το χλώριο σκόνη είναι ερεθιστικό
• Σε περίπτωση κατάποσης καλούμε άμεσα γιατρό
• Σε περίπτωση επαφής με τα μάτια ή το δέρμα ξεπλένουμε με άφθονο νερό και καλούμε γιατρό
• Ξεπλένουμε τα χέρια μας μετά την επαφή με το χλώριο
• Δεν το αναμιγνύουμε με άλλα προϊόντα
• Αποθηκεύουμε το προϊόν καλά κλεισμένο σε ξηρό μέρος και μακριά από τα παιδιά

ΠΙΣΩ